quarta-feira, 28 de janeiro de 2009

Etapa #4 - Ana

Uhhh falar dela, da me vontade de rir, de sorrir de cair no chao a chorar de saudades...Ela simplesmente em mim provoca me um TORBULHAO de emoçoes que eu nao consigo explicar. A minha irmã mais nova, Aninhas é a pessoa mas toxica la da casa. Quando falo em toxica pensam logo em drogas, ou maus habitos, mas no fundo acaba por ser isso...Ela deixou me viciada, e naquela maneira de ser dela, que é sem duvida unica, eu so posso dizer um coisa, nunca vou deixar de 'ter paciencia'. Porque crises de EXISTENCIA ou crises de loucura como as nossas reporducçoes das cenas do pinoquio sao unicas, e faram sempre parte de nos, espero eu, alias sei eu. E a minha irma é sem duvida especial, porque eu nunca sei nada dela, que no fundo sei, mas talvez tente nao saber (ps. e tu nunca vais perceber o que que eu quiz dizer com isto, e nao vale a pena me perguntares porque eu propria nao sei.) As coisas que eu pode fazer com ela, fizeram me ganhar esperanças para o futuro, glorioso e rechiado de aventuras marabilhasticas que vamos viver. E com tantas saudades que eu tenho dela é que eu nunca me esqueço: 'Aninhas, se for perciso andar a porrada andas nao andas? - Sp Claro Sarah...Mas porque que haveriamos de andar a porrda? - Ap' - Aninhas Perestrelo

Sem comentários: